Około 1,35 miliarda ludzi (około 16% światowej populacji) posługuje się jakąś odmianą chińskiego jako swoim pierwszym językiem. Jednakże język chiński nie jest pojedynczym językiem, ale raczej szeregiem powiązanych ze sobą grup dialektów. Obecnie większość klasyfikacji wyróżnia od 7 do 13 głównych grup regionalnych. Łączy je wspólny system pisma.

Istnieją dwa różne systemy zapisu chińskich znaków: uproszczony i tradycyjny. Uproszczone chińskie znaki zostały stworzone w latach 50. i 60. w celu zwiększenia umiejętności czytania i pisania. Uproszczone formy znaków powstały poprzez zmniejszenie liczby kresek i uproszczenie form znacznej części chińskich znaków. Wiele znaków pozostało jednak nietkniętych i dlatego są one identyczne w tradycyjnej i uproszczonej ortografii chińskiej. Najnowsza Ogólna Standardowa Tabela Znaków Chińskich składająca się z 8 105 znaków została oficjalnie wprowadzona w 2013 roku.

Chiński uproszczony jest używany w Chinach kontynentalnych, Malezji, Singapurze oraz w organizacjach międzynarodowych, takich jak Organizacja Narodów Zjednoczonych czy Bank Światowy. Dlatego też znaki chińskie uproszczone mają więcej użytkowników. Mimo to wielu użytkowników nie ma problemów z identyfikacją znaków w obu systemach pisma.